ប្រភពពីhttp://news.sabay.com.kh/articles/643415
សម្បុរស រាងតូចច្រឡឹង សក់ស្លូត សម្ដីរួសរាយរាក់ទាក់ យុវតី ផៃ ធីតា អាយុទើបតែ២៣ឆ្នាំ មិនត្រឹមតែជានិស្សិត
យកបានអាហារូបករណ៍
នៅសាកលវិទ្យាល័យបី ក្នុងប្រទេសកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះទេ
កញ្ញាថែមទាំងឆក់បានអាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅប្រទេសអភិវឌ្ឍបីផ្សេងទៀត
មានអាមេរិក កូរ៉េខាងត្បូង និងជប៉ុនផងដែរ។
នៅឆ្នាំ២០០៩
យុវតីរូបនេះបានបានជាប់អាហារូបករណ៍បីក្នុងពេលតែមួយ
គឺនៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទកសិកម្ម សាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា
និងសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្ត។
ប៉ុន្តែនិស្សិតរូបនេះបានទម្លាក់អាហារូបករណ៍ពីរចោលវិញ
នៅឆ្នាំទីមួយ ឬទីពីរ
លើកលែងតែអាហារូបករណ៍នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទកសិកម្មប៉ុណ្ណោះ។
ទន្ទឹមនឹងនោះ
យុវតីរូបនេះបែរជាឆក់បានអាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅក្រៅស្រុកមួយឆមាសៗ
រាល់ឆ្នាំនីមួយៗ។
យុវតី ផៃ ធីតា ពេលកំពុងរៀននៅក្រៅប្រទេស
ការឆក់បានអាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅក្រៅប្រទេស
ត្រូវបានយុវតីរូបនេះ បង្ហើបឲ្យដឹងថា៖
“ដោយសារឱកាសកើតឡើងចំពេលល្អ។ ណាមួយ
ខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីចាប់យកអាហារូបករណ៍ហ្នឹងផង។
ធម្មតាបើអាហារូបករណ៍ហ្នឹងធ្លាក់មក បើយើងត្រៀមខ្លួនអត់ទាន់
ក៏ចាប់អត់បានឱកាសហ្នឹងដែរ។ មួយថ្ងៃៗ
ខ្ញុំក៏បានបង្កើនសមត្ថភាពខ្លួនឯងផង ហើយយើងត្រូវដឹងថា
ពេលណាអាហារូបករណ៍នោះធ្លាក់មក”។
ការត្រៀមខ្លួនដើម្បីចាប់យកអាហារូបករណ៍នេះ
គឺត្រូវមានកម្រិតការសិក្សានៅថ្នាក់ឧត្ដមល្អ (GPA)
ចេះសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ (Personal Statement), គម្រោងសិក្សា
(Study Plan), និងដឹងពីសំនួរភាគច្រើន
ដែលគណៈកម្មការអាចសួរពេលសម្ភាសន៍។
ប៉ុន្តែមុននឹងជាប់អាហារូបករណ៍មួយឆមាសម្ដងៗ
យុវតីរូបនេះក៏ធ្លាប់បរាជ័យដែរ។ ពេលកំពុងរៀននៅឆ្នាំទីមួយ
ធីតាបានដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅអាមេរិក
ប៉ុន្តែត្រូវបរាជ័យ។
ប៉ុន្តែការបរាជ័យលើកដំបូងនេះបែរជាផ្ដល់ឲ្យយុវតីរូបនេះនូវ
ចំណេះដឹង និងការពង្រឹងខ្លួនឯងយ៉ាងខ្លាំងក្លាទៅវិញ។
ធីតា រៀបរាប់ថា៖ “ពេលដាក់អាហារូបករណ៍ដំបូង
អ្នករាល់គ្នាបានរំពឹងថា ខ្ញុំនឹងជាប់ ប៉ុន្តែផ្ទុយមកវិញ
ខ្ញុំបានបរាជ័យ។ ខ្ញុំខូចចិត្តមែនទែន!
បទពិសោធន៍បរាជ័យឆ្នាំទីមួយ ធ្វើឲ្យខ្ញុំធំដឹងក្ដី។
ក្រោយពីការបរាជ័យនោះ ខ្ញុំបានចំណាយពេលមួយឆ្នាំពេញ
ដើម្បីអភិវឌ្ឍខ្លួនឯង ទាំងចំណេះដឹង និងជំនាញផ្សេងៗ”។
រាល់ថ្ងៃ
យុវតីវ័យក្មេង
រូបនេះស្វែងរកដំណឹងអាហារូបករណ៍
តាមអ៊ីមែលដែលធ្លាប់ផ្ញើមកជាប្រចាំ,
ទំនាក់ទំនងអ្នកធ្លាប់ជាប់អាហារូបករណ៍នោះមុនៗ,
មើលអាហារូបករណ៍លើក្ដារខៀនព័ត៌មាន,
ស្រាវជ្រាវតាមវិបសាយរបស់ស្ថានទូតនានា,
និងតាមដានមិត្តភ័ក្ដិដែលសកម្មនឹងអាហារូបករណ៍នោះឲ្យជាប់។
នៅឆ្នាំទីពីរ
ឬក្រោយពីយកពេលមួយឆ្នាំដើម្បីត្រៀមខ្លួនបានយ៉ាងល្អ
ធីតាបានដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍ម្ដងទៀត។
ពេលដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍នោះ
កញ្ញាក៏បានត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការសម្ភាសពេញទំហឹងផងដែរ។
ធីតារៀបរាប់បន្ថែមថា៖ “ខ្ញុំមានការរីករាយ ដែលអ្នកផ្ទះ
និងមិត្តភ័ក្ដិខ្ញុំទាំងអស់បានជួយជ្រោមជ្រែងខ្ញុំ។
ខ្ញុំបានត្រៀមសំនួររហូតដល់៥០ឯណោះ ដែលគេអាចសួរ។
ពេលមុនទៅសម្ភាសន៍ ខ្ញុំបានឲ្យប៉ា
និងប្អូនរបស់ខ្ញុំសួរសំនួរនោះមកខ្ញុំ។ ពេលទៅជួបមិត្តភ័ក្ដិ
ខ្ញុំសុំឲ្យគេធ្វើគណៈកម្មការឲ្យទៀត ដើម្បីឲ្យខ្ញុំសម្ដែង
ទាំងពីការបើកទ្វារចូល ទាំងការសម្ភាស”។
តាមរយៈការត្រៀមសំនួរជាមុននេះ
ធ្វើឲ្យកញ្ញាបានទទួលជោគជ័យដូចការគ្រោងទុក
គឺសំនួរភាគច្រើនដែលគេសួរ ត្រូវនឹងសំនួររបស់កញ្ញាតែម្ដង។
ធីតាបញ្ជាក់ថា៖ “គេគ្មានសួរអ្វីច្រើន
ក្រៅពីក្នុងប្រវត្តិរូបសង្ខេប (CV) របស់យើងទេ។
សំនួរដែលគេអាចសួរ គឺដូចជា
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកឯងសមជាបក្ខជនដែលយើងត្រូវជ្រើសរើស? បើជាប់
ចង់រៀនអ្វី? ហើយមកវិញចង់ធ្វើអ្វី?
តើអ្នកអាចបរិច្ចាគអ្វីទៅដល់ប្រទេសអ្នក ពេលត្រឡប់មកវិញ?”
យុវតី ផៃ ធីតា ជាមួយសាស្រ្តាចារ្យបរទេសរបស់ខ្លួន
ការសិក្សា
ការសិក្សានៅក្រៅប្រទេស
-ពីខែកញ្ញា ២០១២ ដល់ខែកុម្ភៈ ២០១៣ រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ Tokyo
University of Agriculture ផ្នែក International Agricultural
Development & Reconstruction and Revitalization Strategy after the
Natural Disaster។
-ពីខែកុម្ភៈ ២០១២ ដល់ខែមិថុនា រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ Kangwon
National University, កូរ៉េខាងត្បូង ផ្នែក Economics and International
Trade។
-ពីខែមិថុនា ២០១១ ដល់ខែសីហា ២០១១ រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ Utah
State University, សហរដ្ឋអាមេរិក ផ្នែក Undergraduate Intensive English
Language Study Program FY 2011 & Natural Resource Management។
ការសិក្សាក្នុងស្រុក
-២០០៩ ដល់២០១៣ រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទកសិកម្ម ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចកសិកម្ម និងអភិវឌ្ឍជនបទ។
-២០០៩ រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា ផ្នែកអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស បានពីរឆ្នាំ។
-២០០៩ រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រ ផ្នែកអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស បានមួយឆ្នាំ។
ជីវិតនៅក្រៅប្រទេស
ធីតាឲ្យដឹងដែរថា ការចាកចេញទៅរៀននៅក្រៅប្រទេសមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យ
កញ្ញាទទួលបានចំណេះដឹងទូលាយ
នោះទេ ថែមទាំងចេះចាត់ចែងពីជីវិតរស់នៅ ទាំងហិរញ្ញវត្ថុ
ការរៀនសូត្រ ការកម្សាន្ត ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកផ្សេង បត់បែន
និងសម្របខ្លួនទៅតាមបរិយាកាសនីមួយៗផងដែរ។
ប៉ុន្តែពេលទៅរៀននៅប្រទេសជប៉ុន
យុវតីរូបនេះក៏ជួបបញ្ហាខ្លះដែរ រហូតដល់ធ្លាក់ខ្លួនគេងមិនលក់
ដោយសារពិបាកសម្របនឹងវប្បធម៌នៅទីនោះពេក
បើទោះបីបាននៅក្បែរនិស្សិតអន្តរជាតិផ្សេងៗជាច្រើនទៀតក្ដី។
លុះរស់នៅបានយូរបន្តិច
យុវតីរូបនេះក៏អាចសម្របខ្លួនទៅតាមវប្បធម៌ជប៉ុន
ដែលមនុស្សម្នាក់ៗនិយមស្ងប់ស្ងៀម ជាងការនិយាយច្រើន។
យុវតី ផៃ ធីតា ពេលកំពុងចុះស្រាវជ្រាវ
ចប់បរិញ្ញាបត្រ ឆក់បានការងារភាគច្រើនទាក់ទងការសិក្សាស្រាវជ្រាវ
ក្រោយពីបញ្ចប់ការសិក្សា ធីតាបានការងារធ្វើជាបន្តបន្ទាប់ ភាគច្រើនទាក់ទងនឹង
ការស្រាវជ្រាវ
នៅតាមជនបទ ឬតំបន់ព្រៃភ្នំនានា ដូចជា ជំនួយការស្រាវជ្រាវឲ្យ
ស្ថាប័ន FAERD partnership with IRD , សមាជិកស្រាវជ្រាវឲ្យគម្រោង
GEESCAM,
អ្នកកាន់គម្រោងស្រាវជ្រាវទាក់ទងនឹងការចំណាកស្រុករបស់ប្រជាជន
ខ្មែរទៅកាន់ប្រទេសថៃ, និងគម្រោងជាច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ទៀត។
កញ្ញាឲ្យដឹងថា
ការសិក្សាអំពីចំណាកស្រុករបស់ប្រជាជនខ្មែរទៅកាន់ប្រទេសថៃ
ជាគម្រោងរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ កញ្ញាថា
គោលបំណងនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះ គឺរកឲ្យឃើញបញ្ហា
ទាញបញ្ហាឲ្យគេដឹង ហើយរកដំណោះស្រាយ ប្រាប់គេឲ្យដឹង
ដូច្នេះនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវនោះ
កញ្ញាបានព្យាយាមរកឲ្យឃើញបញ្ហាប៉ះពាល់ពីការចំណាកស្រុករបស់
ប្រជាជនខ្មែរទៅកាន់ប្រទេសថៃ។
កញ្ញាបញ្ជាក់ថា៖ “នៅខេត្តសៀមរាប និងបន្ទាយមានជ័យ
ជនចំណាកស្រុកទៅថៃ គឺមានច្រើនហួសហេតុ អាចថា១០នាក់
៨នាក់ទៅថៃ។ ការចំណាកស្រុកអាចជាវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមាន។
ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច គឺបានចំណូលជួយគ្រួសារ តែភាពប៉ះពាល់
គឺអ្នកធ្វើចំណាកស្រុកនៅក្មេង ក្នុងវ័យកំពុងរៀន។
យ៉ាងហោចបានរៀនត្រឹមថ្នាក់ទី៩
ប៉ុន្តែចំណាកស្រុកធ្វើឲ្យគាត់បោះចោលការសិក្សាត្រឹមថ្នាក់បឋម
ម្ល៉េះ។ នេះជាការបរាជ័យទៅហើយ”។
យុវតីរូបនេះបន្ថែមទៀតថា ពេលដែលគាត់ទៅក្រៅ គេរំពឹងថា
គាត់អាចបានរៀនអ្វីពីប្រទេសគេ ប៉ុន្តែតាមពិត
គាត់មិនបានរៀនអ្វីទេ គឺគាត់បានតែលក់កម្លាំងភាគច្រើន
ដូចជាធ្វើការជាជាងសំណង់ រើសដំឡូង ឬកាច់ពោត។ កញ្ញាថា
គេពិបាកនឹងយកជំនាញនេះមកពង្រីកមុខរបរអ្វីបានទេ
ពេលត្រឡប់មកស្រុកវិញ។
នៅពេលរកលុយបាន កញ្ញាក៏រកឃើញថា
ទីមួយពួកគាត់បានយកមកសង់ផ្ទះ រួចហើយទិញរបស់ល្អៗបង្អួតគ្នា។
ការធ្វើបែបនេះ មិនមានប្រសិទ្ធភាពអ្វីច្រើនទេក្នុងជីវិត។
មួយទៀត ពេលគាត់ទៅថៃ គាត់បានទុកកូនចោល នៅផ្ទះដើរលេង
អត់បានចូលរៀន ឬអាហារហូបចុកអីស្រួលបូលទេ។ ពេលត្រឡប់មកវិញ
គាត់បានចម្លងវប្បធម៌មកវិញ
ហើយបានបញ្ជ្រាបវប្បធម៌នោះទៅដល់កូនរបស់គាត់។ កញ្ញាថា៖
“កូនរបស់គាត់មានគំនិតថា ធំឡើងទៅថៃធ្វើជាកម្មករសំណង់
រកលុយមកសង់ផ្ទះដូចពុកម៉ែ។ នៅឆ្នាំ២០១៥ខាងមុខ
យើងមិនត្រូវការកម្លាំងពលកម្មច្រើនលើសលុបបែបហ្នឹងទេ
គឺយើងត្រូវការអ្នកជំនាញដើម្បីប្រកួតប្រជែងជាមួយគេ”។
ថ្ងៃអនាគត ចង់ធ្វើការនៅUN
យុវតីរូបនេះមានគោលបំណងចង់ធ្វើការនៅអង្គការសហប្រជាជាតិ
(UN) ផ្នែកកិច្ចការសេដ្ឋកិច្ច ព្រោះកញ្ញាសង្កេតឃើញថា
បុគ្គលិកភាគច្រើនមានបរទេស មិនមានខ្មែរទេ។ កញ្ញាថា
វាអាចនឹងស៊ីពេលវែងឆ្ងាយទៀត ប៉ុន្តែកញ្ញានឹងព្យាយាម។
យុវតីរូបនេះថ្លែងថា៖ “ខ្ញុំគិតថា អ្វីដែលសំខាន់
គឺវាអាចជួយខ្មែរបានច្រើន។ នៅអាហ្វ្រិក ដែលពិបាក
គេនៅតែមានប្រជាជនគេកាន់កន្លែងធំៗនៅ UN។ សូម្បីតែភូមា
ឬកូរ៉េ ក៏មាន ចុះខ្មែរយើងពេលណាទើបមាន? នេះគ្រាន់ជាសុបិនមួយ!
មនុស្សរស់នៅគ្មានក្ដីសុបិន គឺមានតែសំបកខ្លួន
អីចឹងខ្ញុំចង់ឲ្យមានអ្វីក្នុងខ្លួន កុំឲ្យមានតែសំបក!”៕
អត្ថបទ៖ មាស រ័ត្ន 
RSS Feed
Twitter
4:26 AM
Unknown
វិធីសាស្ត្រទី១៖
វិធីសាស្ត្រទី៣៖
នៅ
មានចំណុចមួយចំនួនផ្សេងទៀតដែលអាចជាហេតុធ្វើឱ្យ Firefox
មានបញ្ហាផងដែរ ដូច្នេះអ្នកអាចមើលឡើងវិញត្រង់ការ update Software
ដូចជា update លើ កម្មវិធី Firefox, update លើ plugins, update Windows,
update driver, Internet Security software,
ស្កេនរកមេរោគតាមកម្មវិធីកម្ចាត់មេរោគដែលមានប្រសិទ្ធភាព,
ឆែកមើលបញ្ហា hardware, ឆែកបញ្ហា RAM ឬចូលទៅមើល Help
ដើម្បីដោះស្រាយជាដើម៕
